zaterdag 31 oktober 2009

Ann Van Elsen en Simple Minds te gast bij 'Peter Live'


Voor de vierde aflevering van 'Peter Live' haalt Peter Van de Veire de grote kanonnen boven. De Schotse supergroep Simple Minds klapt uit de biecht, Milow vestigt een nieuw wereldrecord, Will Tura laat zich van een ongewone kant zien, het achttienjarige hitwonder Pixie Lott zet haar eerste voet op Vlaamse bodem en Ann Van Elsen vertelt over haar acteerambities. Ten slotte viert Peter na zeven jaar afwezigheid de langverwachte terugkeer van X-Session.

Met ruim veertig miljoen verkochte platen op de teller mag het Schotse Simple Minds zonder schroom tot een van de populairste popgroepen ooit gerekend worden. En dat ze het bijzonder goed met België kunnen vinden, is al langer bekend.

Bij Peter klappen Jim Kerr en de zijnen uit de biecht en leggen ze hun strafste backstageverhalen bloot. Peter heeft er zelfs beelden van ...

Het leven van Ann Van Elsen is al bijzonder goed gevuld. Ze begroet elke ochtend de luisteraars van MNM, is een van de leading ladies van VT4, siert regelmatig covers van weekbladen en is dan ook nog eens hoogzwanger.

Toch heeft ze nog één grote ambitie. Ze droomt al haar hele leven van een carrière als actrice. Bij Peter zet ze haar eerste stappen in de filmwereld. En Ann Van Elsen heeft ook nog iets goed te maken met ... Jim Kerr van de Simple Minds.
























vrijdag 9 oktober 2009

VT4 omroepster Ann van Elsen over zwanger worden


Nog iets schizofreens aan u: u bent een mooie vrouw, maar toch bent u 'one of the boys'.

Ann van Elsen: 'Klopt, terwijl ze me dan weer om een andere reden naast Dave hebben gezet. Ze dachten allicht: 'we zetten Ann naast het übermachogepraat van Dave Peters over voetbal, uitgaan en pinten pakken.' Wat blijkt nu: ik ben veel erger dan hij. In mij zit een Jann Van Elsen, een echte vent. Maar gelukkig zit er in Dave Peters ook een Davina met een zacht kantje. Eigenlijk zitten wij daar met z'n vieren te presenteren (lacht).'

Ann van Elsen: 'Gisteren hadden we Pieter en Ghislaine in de uitzending. Zij is zwanger. En ik stelde de vragen: “Kan je nog seks hebben als je zwanger bent?, en “Vind je je vrouw nog sexy als ze zwanger is?, Dave was verontwaardigd: “Maar wat vraag jij nu? Er groeit een klein wonder in haar buik.,'

Was het onderwerp toeval? U zei zelf altijd dat u zwanger wilde zijn voor uw dertigste. Die dag nadert.
Ann van Elsen: 'Mja, je zegt dat op een moment dat morgen nog ver weg lijkt. Maar ik wist niet dat ik me op mijn dertigste nog precies hetzelfde zou voelen als toen ik twintig was. Ik ben nog steeds een onzeker meisje. Het is niet zo dat ik bang ben om dertig te worden. Helemaal niet. Maar ik denk wel na over ouder worden. Het klinkt idioot, maar ik kan me mezelf niet voorstellen als bejaarde. Als ik naar een rusthuis ga, vind ik dat heel confronterend. De gedachte dat je aftelt naar het einde, daar heb ik het moeilijk mee.'

U gelooft ook, las ik. Dat moet toch helpen.
Ann van Elsen: 'Ja, maar niet in de zin van: “De mémé is overleden en is nu een sterretje geworden., Ik geloof dat er iets meer is. Wat precies, weet ik niet. (Kijkt naar het kaartje.) Misschien moet ik eens naar den deze hier bellen. Ik ben ervan overtuigd dat het leven hier een mini-fractie is van een veel groter geheel. Dat kan toch niet anders. Ach, terwijl ik dit zeg, probeer ik mezelf natuurlijk ook gewoon te overtuigen.'

Bent u jaloers op mensen die erg overtuigd zijn van wat ze doen? Zoals het medium op dit kaartje.
Ann van Elsen: 'Ik denk dat iedereen twijfelt. Er is voor mij de hoofdweg, maar er zijn toch ook altijd zijwegjes, noem het een soort fundamentele twijfel. Zelfs op restaurant heb ik dat: ik wacht tot anderen beslist hebben, voor ik bestel. Maar dat is toch al veranderd. Ik ben zelfzekerder en bewuster geworden. De periode dat Gunther in Qatar zat (Gunther Van Handenhoven, haar man, trok naar Qatar om er te voetballen.), heeft mij deugd gedaan. Ik heb mezelf onder de loep genomen.'

Ann van Elsen: 'Ik probeer altijd mijn buikgevoel te volgen. Dat is niet eenvoudig. Heel wat mensen zijn bang van verandering en dus volgen ze hun intuïtie niet. Ik vecht daartegen door te denken: ik spring op de trein, achteraf kan ik er altijd weer af. Ik wil nooit nog spijt hebben de trein niet genomen te hebben. Een voorbeeld: ik was de weken voor de start van MNM ontzettend zenuwachtig. En de dag dat ik mijn bureau op de redactie zag staan, draaide mijn maag zes keer om. Dat bureau stond symbool voor een verlies van vrijheid. Dat idee zat in mijn hoofd. Absurd natuurlijk, want ik heb nog steeds erg veel vrijheid en bovendien geeft de structuur van mijn job me een beetje meer zekerheid. Maar ik moet opletten dat ik niet herval. Er zijn nog steeds momenten dat ik 's avonds pieker en woel. En dan sta ik 's ochtends op en dan denk ik: “Allee, waar ben ik toch mee bezig geweest., De mens is een raar beest, he.'